NAJMNIEJSZA KSIĄŻKA ŚWIATA

Zygmunt Szkocny - pracownik Wojewódzkiego Biura Projektów                 w Katowicach –w 1976r. stworzył ręcznie , wyłącznie przy użyciu piórka technicznego i szkła powiększającego jedyne w swym rodzaju dzieło - "Alfabet łaciński", liczący 28 stron o mikroskopijnym formacie 1 x 0,8mm. Pozycja ta została umieszczona w Księdze Rekordów Guinessa jako najmniejsza książka świata. 

Przygotował Patryk Potoczek

NAJWIĘKSZA BIBLIOTEKA ŚWIATA

Biblioteka Kongresu jest największą biblioteką w świecie. Posiada ponad 113 milionów zbiorów w każdym prawie języku i formacie: od antycznych chińskich druków drzeworytniczych do współczesnych zapisów na dyskach optycznych. Całość zajmuje 856 km półek. Została założona               24 kwietnia 1880 roku, na potrzeby Kongresu Stanów Zjednoczonych.

Przygotował Krystian Jasiński

WYNALAZCY RUCHOMYCH CZCIONEK

Wynalazcą ruchomych czcionek był chiński kowal Pi Sheng (1041-1048). Były one sporządzone z wypalanej gliny i umieszczane w żelaznej ramce na żelaznej płytce. W 1314 roku uczony Wang Czeng zastosował w druku wynalezione przez siebie ruchome czcionki wykonane z drewna. W Korei zaczęto drukować miedzianymi czcionkami ruchomymi w 1403 roku.



NAJSTARSZA KSIĄŻKA DRUKOWANA

Najstarsza zachowana książka drukowana (druk wykonywany na zasadzie pieczęci) została wykonana w Chinach w 868 roku przez pierwszego          w dziejach znanego z nazwiska drukarza Wang Czi. Jest to tak zwana "Diamentowa Sutra" z fragmentem buddyjskiego wykładu religijnego (buddyjska "sutra"  znaczy "kazanie").

Przygotował Seweryn Rusnarczyk

DRUK W EUROPIE

Gutenbergowi (ok. 1440r.) przyznaje się wynalezienie maszynki odlewniczej, przy której pomocy w oparciu o metalową matrycę można było odlać z odpowiedniego stopu dowolną ilość identycznych czcionek. Sporządzanie matryc przy pomocy patryc, receptura stopu oraz dostosowanie prasy papierniczej
i introligatorskiej do potrzeb druku to dodatkowe elementy wynalazku Gutenberga.

Przygotowała Sylwia Szczygieł

ZŁOTO W KSIĄŻKACH

Książki rękopiśmienne z okresu średniowiecza zdobione były prawdziwym srebrem i złotem. Jak wyglądało naklejanie złota? Iluminator nakładał gesso, rodzaj kleju, zrobionego z gipsu, białego ołowiu, wody, cukru                     i białka jajka, co tworzyło przylepny podkład pod złoto. Podkład taki pozostawiał na noc do stężenia, a następnego dnia iluminator go wygładzał . Następnie zwilżał oddechem, kładł złoty płatek kawałkiem jedwabiu i mocno przyciskał. Naklejone złoto polerował zębem wilka lub psa osadzonym w drewnianej rękojeści.Końcowym etapem było malowanie tła dookoła złota. Złoto pełniło też rolę tła, na którym tekst pisano czerwonym kolorem i zdobiono.

NAJSTARSZE KSIĘGI PAPIRUSOWE

Przeważającą część piśmiennictwa egipskiego stanowiły utwory o treści religijnej -księgi poświęcone kultowi zmarłych, znajdowane przy mumiach. Najstarszym zabytkiem tego typu jest Księga Piramid (XXV w. p.n.e.), późniejsza nieco Księga Sarkofagów (XXI-XVII w. p.n.e.), a następnie Księga Umarłych (od XVI w p.n.e.). Zawierały one konwencjonalny tekst religijny z pozostawieniem wolnego miejsca na późniejsze wpisanie imienia zmarłego, co wskazuje, że niewątpliwie były masowo produktowane przez kapłanów i sprzedawane.
Byłaby to jedyna znana forma handlu książką w Egipcie.

Przygotowała Agnieszka Barnowska

DRUK DLA NIEWIDOMYCH

Druk dla niewidomych umożliwiający czytanie dotykiem zastosowano w 1786 w Paryżu z inicjatywy V. Hauy. Tekst układano na tablicy ramowej z czcionek wyciętych na kształt dużych liter łacińskich dochodzących początkowo do 20 mm wysokości, po czym gruby papier nałożony na tejże tablicy poddawano ciśnieniu prasy. Dla nadania większej trwałości literom sklejano po dwie karty wklęsłościami do siebie. Z chwilą wynalezienia sześciopunktowego pisma przez L. Braille’a (1825 r.) przystąpiono po wielu próbach do drukowania tym nowym systemem, posługując się normalną techniką zecerską jak przy druku dla widzących, z tą jedynie różnicą, że nakładany na czcionki (składające się z wypukłych punktów liter) gruby papier był poprzednio zwilżany, a więc podatniejszy na ciśnienie walców względem prasy. W 1837 w Instytucie dla Niewidomych w Paryżu została wydrukowana pierwsza książka brajlowska (Precis sur l’histoire de France). Druk ten, podobnie jak przy stosowaniu metody Hauy, był jednostronny.

Przygotowała Joanna Cisowska

Biblioteka Oxford

Długość wszystkich regałów, na których znajdują się książki w bibliotece na Uniwersytecie Oxfordzkim w Anglii liczy 100 km.