Obecnie w celu przkazania informacji posługujemy się pocztą elektroniczną. Informacje te są najczęściej krótkie i szybko docierają do nadawcy. Trudno wyobrazić sobie, że kiedyś, aby przesłać komuś wiadomość, trzeba było wiązać supełki na sznurku.
Do porozumiewania się służyły ludziom również tzw. znaki symboliczne (np.: dymy rozpalonych ognisk, bicie w bębny). Używano też do tego celu kamienia, w którym żłobiono twardym rylcem rysunki i znaki. Plemiona Inków - Indian Ameryki Południowej - przekazywały swoje wiadomości za pomocą tzw. quipu. Składało się ono z długiego sznura, do którego były przymocowane cienkie sznurki różnych kolorów powiązane w węzły. Sposób, w jaki wiązano węzły, ich odległość od sznurka decydowały o rodzaju przekazywanych informacji. Indianie Ameryki Północnej przekazywali sobie wiadomości za pomocą tzw. wampun. Były to pasy naszyte perłami lub kolorowymi paciorkami tworzącymi różnobarwne desenie. Używano ich również przy zawieraniu układówpokojowych. Nigeryjczycy umieszczali muszle na plecionym sznurze. Znaki
te poprzedziły powstanie pisma i były w użyciu bardzo długo.

Pismo protoelamickie 

Znaleziono je w Suzie, na wschód od południowej Babilonii. Był to obrazkowy system pisma tzn. wyrażało ono myśli za pomocą rysunków. Używano go ok. 3 tys. lat p.n.e. Polegało na odciskaniu znaków liczbowych pionowo lub ukośnie w glinie przy użyciu okrągłego rylca.
Obecnie uważa sie, że jest to najstarszy znany nam system pisma. Teksty archaiczne są nadal trudne do odczytania, chociaż znalezisko obejmuje 1500 tekstów na glinianych tabliczkach zawierających ok. 100 tys znaków.
Na podstawie tabliczek można wnioskować, że pisarze protoelamiccy używali systemu dziesiętnego oraz sześćdziesiętnego do liczenia przedmiotów.

Pismo zapoteckie

Pochodzi ze stanu Oaxa w Meksyku i jest starsze od kultury Majów. Jest to najstarszy system pisma w obu Amerykach. Jego początki sięgają 500 lat p.n.e. Pismo posiada
ok. 100 znaków podstawowych. Współcześnie naukowcy odczytali wiele znaków - glifów związanych z kalendarzem rocznym, natomiast trudniej odczytać pozostałe znaki, dlatego dokładny charakter pisma zapoteckiego nadal pozostaje nieznany.

Pismo Majów

Kultura obu Ameryk rozwijała się od II tysiąclecia p.n.e., a jej największy rozwój przypada na średniowiecze w Europie. Kultura Majów to jedna z najbardziej rozwiniętych kultur obu Ameryk. Ich pismo jest pismem hieroglificznym(zespołem znaków graficznych). Mają one kształt głów ludzi i zwierząt zwróconych profilem, roślin i narzędzi. Znaki składały się z dwóch części: słowa-znaki oraz sylaby. Pismo zaczęto stosować ok. 100 r.n.e. Hieroglificzne teksty znajdują się na kamiennych postumentach, słupach i ołtarzach kamiennych oraz na papierze z łyka fikusa.
Na takim papierze znaki kreślonopędzelkiem z łosia, a następnie składano go w harmonijkę. Do dzisiaj ocalały trzy takie "książki" zwane kodeksami. 

Pismo doliny Indusu

Cywilizacja doliny Indusu rozwijała się w latach 2500-1900 p.n.e. i rozciągała się
od Pakistanu do północno-zachodnich Indii. Składała się z wiosek oraz pięciu kilkudziesięciotysięcznych miast. Pismo było potrzebne do celów administracyjnych,
jak np. pieczętowanie towarów. Wszystkich odkrytych znaków jest ok. 419 i występują w postaci inskrypcji na kamiennych pieczęciach, miedzianych tabliczkach,
na fragmentach płytek ceramicznych. Wykonano ok. 100 prób odczytania tego pisma
z negatywnym skutkiem, ponieważ nie znamy jezyka, jakim posługiwali się jego autorzy.

Mezopotamia

Sumerowie zamieszkujący Mezopotamię 9 III tys. p.n.e.) stawiali znaki pisarskie na glinianych tabliczkach za pomocą trójkątnych patyczków, tzw. rylców, wykonanych z trzciny lub kości. Tabliczki te suszono na ogniu i słońcu. Po wypaleniu przybierały różne odcienie,
od jasnej czerwieni do głębokiej czerni. Ryto też znaki w twardym materiale takim jak złoto.Sumerowie spisywali listę swoich królów, mity, eposy,bajki, teksty z dziedziny filozofii, matematyki, botaniki, chemii. Zapisywano też dokumenty, umowy międzypaństwowe,listy, rachunki, recepty. Nie każdy w Mezopotamii posługiwał sie pismem. Zajmowali się tym wyszkoleni skrybowie, którzy tworzyli warstwę urzędników w państwie. Pismem klinowym posługiwano się też w Syrii i Anatolii (Turcja). Można powiedzieć, że był to pierwszy język międzynarodowy Starożytnego Wschodu.

A oto przykład tekstu sumeryjskiego z zadaniem matematycznym: "Mamy prostokąt. Pomnożyłem jego bok dłuższy przez krótszy, otrzymałem w ten sposób jego powierzhnię. Potem dodałem bok dłuższy do krótszego; suma równa się powierzhni. Dodałem bok dłuższy, bok krótszy ipowierzchnię; suma ogólna wynosi 9. Ile wynoszą: bok dłuższy, bok krótszy i powierzchnia? /Witold Bobiński. Historia ludzi.1. Gimnazjum,/ 

Chiny

Najstarsze książki chińskie miały postać tabliczek drewnianych, na których za pomocą rylca żłobiono znaki 

Egipt 

Najstarsze zabytki piśmiennictwa egipskiego pochodzą z III tysiąclecia p.n.e. Egipcjanie wierzyli, że ich pismo pochodziło od boga, którego nazywali Thot. Odczytał je dopiero w 1822 roku Jean Francois Champollion. Wykorzystał do tego kamień z Rosetty, który zawierał tekst w językach egipskim i greckim.Pismo egipskie zaczęło się od rysunków, Same rysowane znaki nie wyrażały wszystkich pojęć i znaczeń (np.czasowników, przymiotników), dlatego dla oznaczenia dźwięków zaczeto stosować rysunki, a ich łączenie dawało wyrazy. Egipcjanie oznaczali tylko spółgłoski, a samogłoski dodawali w mowie. Tak powstało pierwsze egipskie pismo, czyli HIEROGLIFY (święte znaki). Zdobiły one ściany światyń, piramid.Pisano na drewnianych tabliczkach, ceramice, papirusieoraz nakawałkach glinianych naczyń zwanych ostrakami. Pisać umieli skrybowie, którzy przygotowywali dla faraona dokumenty: zestawienia, rachunki, teksty umów umów, spisów.Pisarze musieli znać ok. 700 różnychznaków, Byli bardzo szanowani iposiadali wiele przywilejów (np. nie płacili podatków).